سالمندان در حال حاضر با مشکلات زیادی روبه رو هستند، که یکی از این مشکلات "موانع شهری" می باشد. آن ها با محدودیّت های فیزیکی نه به خاطر محدودیت های خود بلکه به دلیل معلول بودن شهر از انجام فعّالیّت و خلاقیّت، کار و زندگی در محیط شهری عقب می مانند. تلفیق یا یکپارچه سازی اجتماعی برای سالمندان، به دنبال جامعه ای است که تمام افراد در کنار هم زندگی کنند، سالمند وارد جامعه شده و در تمام مقاطع زندگی از جهت تمام الگوهای زندگی روزمره، یک فرد عادّی تلقّی شود.
زمانی که ما صحبت می کنیم قسمتی از فرایند صحبت کردن در مغز ما رخ می دهد، مثل گزینش کلمات و جمله بندی که این فرایند انتزاعی، "زبان" می باشد. بخشی هم توسط ریه، تارهای صوتی حنجره، لب ها و عضله زبان باعث تولید آوا و جملات می شود که این همان "گفتار" است. اختلالات گفتار و زبان یکی از مشکلاتی می باشد که با افزایش سن، احتمال مبتلا شدن به این مشکل در سالمندان افزایش می یابد. بروز بیماری هایی مانند سکته مغزی، پارکینسون، دمانس، آلزایمر و صدمات مغزی ناشی از زمین خوردن، از شایعترین علل اختلالات گفتاری و ارتباطی در سالمندان به شمار میآیند.
کاهش شنوایی در سالمندان پدیده ای مرتبط با سن است و یک بیماری شایع در سالمندان به شمار می رود. طبق آمارها حدود 30 درصد سالمندان 65 سال و 40-45 درصد سالمندان 75 سال و بالاتر دچار این مسئله هستند. یکی از تأثیرات اصلی کم شنوایی بر توانایی فرد در برقراری ارتباط با دیگران است. تأثیرات اجتماعی و محرومیت از برقراری ارتباطات می تواند تأثیر بسزایی در زندگی روزمره داشته باشد و باعث ایجاد احساس تنهایی، انزوا و ناامیدی در سالمندان با کم شنوایی شود.
سلامت معنوی به عنوان احساسی درونی و رضایت بخش توأم با ارتباطات سازنده با خود و دیگران و وجود متعالی در چهارچوب فرهنگی خاص هر جامعه تعریف می شود، که به معنادارکردن زندگی و مرگ سالمندان می انجامد. سلامت معنوی به عنوان فاکتوری حفاظتی در ارتقاء سلامت و پیشگیری از بیماری ها محسوب می شود، ضمن آن که می توان از سلامت معنوی به عنوان راهبردی موفق و کمک کننده به زندگی سالمندان در همه مراحل و حوزه های زندگی، شامل موقعیت های پر از استرس، بیماری ها و حتی مرگ یاد کرد.
دیابت نوعی بیماری متابولیک است که با سطح قند خون بالا همراه بوده و به دنبال نقص در ترشح انسولین یا عملکرد آن ایجاد شده و با علائمی همچون تشنگی و خشکی دهان و تکرر ادرار شناخته می شود. شیوع این بیماری مزمن با افزایش سن به میزان بارزی افزایش مییابد. معمولا سالمندان دیابتی به چندین بیماری دیگر به طور همزمان مبتلا هستند، لذا در درمان آنان تصمیمگیری فردی توام با در نظرگرفتن تداخلات دارویی، بیماریهای همراه، شرایط جسمی و روانی آنان به طور جداگانه ضروری است.
توجه به تغذیه سالمندان به دلیل تغییر نیازهای تغذیه ای اهمیت دارد. با افزایش سن، نیاز سالمندان به انرژی کاهش یافته و تمایل آن ها به مصرف غذا کمتر می شود. در این حال اگر انتخاب غذا درست صورت نگیرد، میزان دریافت مواد مغذی ضروری در آن ها پایینتر از حد مطلوب خواهد بود. رعایت اصول تغذیه صحیح سالمندان سبب میشود فرد سال های عمر خود را با سلامت و نشاط بیشتری طی نماید و کمتر در معرض بیماری های شایع همچون فشار خون، چربی خون بالا، دیابت و پوکی استخوان قرار گیرد.
(دکتر وحید راشدی، مصاحبه با شبکه سلامت «برنامه مثبت سلامت»)
مراقبین سالمندان افرادی هستند که در طی یک دوره بیماری یا ناتوانی، بیشترین درگیری را در امر مراقبت و کمک به سالمند، به منظور سازگاری و اداره بیماری دارند. به طور کل مراقبت به دو شکل رسمی و غیر رسمی به سالمندان ارائه می شود، که مراقبت رسمی به صورت حرفه ای و از طریق موسسات ارائه خدمات در منزل یا سایر ارگان ها و با دریافت دستمزد انجام می گیرد، در حالی که مراقبت غیررسمی بدون دریافت دستمزد و از طریق دوستان یا اعضاء خانواده ارائه می شود.
(دکتر وحید راشدی، مصاحبه با شبکه سلامت «برنامه مثبت سلامت»)
براساس تعریف مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، سؤرفتار با سالمندان عبارت است از: انجام دادن یا انجام ندادن رفتاری خاص به صورت عمدی یا غیرعمدی توسط مراقب یا فرد قابل اعتماد دیگر که باعث افزایش خطر، صدمه یا تجاوز به حقوق انسانی سالمند می شود. این سؤرفتار شامل سؤاستفاده فیزیکی، روانی عاطفی، مالی، جنسی و غفلت و طردشدگی است. سؤرفتار با سالمندان می تواند عوارضی نظیر کاهش کیفیت زندگی و اعتماد به نفس، احساس ناامیدی و ناتوانی را برای سالمند در پی داشته باشد.
براساس تعریف سازمان بهداشت جهانی، توانبخشی مجموعه ای از خدمات و اقدامات هماهنگ پزشکی، اجتماعی، آموزشی و حرفه ای در جهت آموزش و بازتوانی سالمند، به منظور ارتقاء سطح کارایی او در بالاترین حدّ ممکن می باشد. توانبخشی شامل تمام اقدامات هدفمند برای کاهش اثر معلولیّت بر سالمند، قادر ساختن وی برای دستیابی به استقلال، تلفیق اجتماعی، کیفیت زندگی بهتر و خودشکوفایی است.
(دکتر وحید راشدی، مصاحبه با شبکه سلامت «برنامه مثبت سلامت»)
سالمندان در حال حاضر با مشکلات زیادی روبه رو هستند، که یکی از این مشکلات "موانع شهری" می باشد. آن ها با محدودیّت های فیزیکی نه به خاطر محدودیت های خود بلکه به دلیل معلول بودن شهر از انجام فعّالیّت و خلاقیّت، کار و زندگی در محیط شهری عقب می مانند. تلفیق یا یکپارچه سازی اجتماعی برای سالمندان، به دنبال جامعه ای است که تمام افراد در کنار هم زندگی کنند، سالمند وارد جامعه شده و در تمام مقاطع زندگی از جهت تمام الگوهای زندگی روزمره، یک فرد عادّی تلقّی شود.
(دکتر وحید راشدی، مصاحبه با شبکه سلامت «برنامه مثبت سلامت»)